Saleen S7-R GT1
De Saleen S7 is een Amerikaanse met de hand gebouwde, high-performance supercar ontworpen en gebouwd door Saleen Automotive. De auto werd gezamenlijk ontwikkeld door Steve Saleen voor het oorspronkelijke concept, en Ray Mallock voor chassis, ophanging en aerodynamica. De S7 debuteerde op 19 augustus 2000 op de Monterey Historic Races, USA.
Terwijl Saleen de pijlsnelle supercar met middenmotor ontwikkelde zong altijd al het plan in het achterhoofd rond om een raceversie te bouwen. Een wagen die terecht kon in de American Le Mans Series, het FIA GT Championship en op de 24 Uur van Le Mans. Het resultaat is de S7-R GT1, aangedreven door een machtige V8 van Ford.
Productie van de S7-R liep tussen 2000 en 2007. Onder toezicht van Saleen’s engineering team bouwde Ray Mallock Ltd (RML) de eerste exemplaren in hun werkplaats in Groot-Brittanië. Vanaf 2006 nam het Franse Oreca de productie over. In totaal werden veertien S7-R gebouwd tot volledige racewagens. Voor een extra zeven S7-R’s was de toewijzing van een chassisnummer vereist, maar deze auto’s zijn nooit volledig afgebouwd.
Dit specifieke chassis (S7-01-004R) werd in de latere maanden van 2000 naar GTS-specificatie gebouwd voor Fordahl Motorsport, later Park Place Racing. Het debuut kwam tijdens de Homestead 250 Miles met Chris Bingham en Ron Johnson achter het stuur. In deze periode kenden de Verenigde Staten twee grote organisaties voor endurance racing: Grand-Am, gerund vanuit Florida, en de in Georgia gevestigde American Le Mans Series. Tussen 2001 en 2002 reed de wagen vooral in de Grand-Am Rolex Sports Car Series en won daar in beide jaren het GTS-kampioenschap. Enkele uitstapjes naar de American Le Mans Series vonden echter ook plaats met deelname aan Petit Le Mans en de 12 Hours of Sebring.
Vanaf 2003 kwam de Saleen in handen van Graham Nash Motorsport en maakte het chassis de oversteek naar Europa voor deelname aan het FIA GT Championship. In de daarop volgende jaren veranderde auto met regelmaat van eigenaar. RML zette de auto met fabrieksondersteuning in 2004 in FIA GT, maar vanaf 2005 begon de auto terrein te verliezen ten opzichte van de concurrentie. Tarres Team nam de auto in 2007 over voor deelname aan het Franse FFSA GT. Met dank aan een flinke upgrade van Oreca liep de auto daar weer vooraan mee. De Saleen zou nog tot 2009 in Frankrijk racen.
De S7-R GT1 krijgt haar aandrijving van een 7,0-liter Ford V8. Afhankelijk van restrictors produceert de motor gemakkelijk meer dan 600 pk aan vermogen en meer dan 750 nM koppel. Met een leeggewicht van 1100 kilogram levert dat ook anno 2023 nog altijd een meer dan rappe auto op. De body bestaat volledig uit carbon fiber met een chassis van lichtgewicht staal en met aluminium honingraat composiet versterkte panelen, een dubbele wishbone ophanging met coilover schokdempers en verstelbare anti-rollbars. Een Hewland sequentiële transaxle versnellingsbak en volledige Brembo raceremmen maken het plaatje compleet.
De auto is recent volledig cosmetisch gereviseerd en verkeert nu in de kleurstelling waarin Chris Bingham, Ron Johnson en Oliver Gavin in 2001 Petit Le Mans reden. De auto staat de koop met eenindrukwekkend onderdelenpakket, met carrosseriedelen, wielen, ophangingsonderdelen, versnellingsbakonderdelen, motoronderdelen en nog veel meer. Neem gerust contact op voor meer informatie.
terug naar overzicht